Cómo va tu español?

Een vraag die ik nog steeds vaak krijg. En er zijn meerdere vragen die ik vaak voorgeschoteld krijg. Vandaar deze week in m'n blog: frequently asked questions. 

Voor degene die geen Spaans spreken en geen Google translate bij de hand hebben, hierboven staat: hoe gaat het met je Spaans. Tsja, hoe gaat het daar mee? Ooit ergens gezeten, terwijl je de persoon die voor je staat geluid hoort maken, zijn mond ziet bewegen, maar je geen idee hebt of die daadwerkelijk iets zegt, of gewoon willekeurige tonen uitslaat? Of dat je de woorden wel kan onderscheiden, maar in jouw gedachten geen enkele samenhang hebben? Nou zo zit ik dus in sommige colleges. En soms sta ik ook zo op straat, of in een winkel. Op zich is het niet zo'n probleem als je goed naar de lichaamstaal kijkt (belangrijkste en meest universele taal in de wereld). Ook kan de context helpen met begrijpen wat men wilt. Problematischer is, als een docent iets uit staat te leggen, en je niet weet of hij zegt of iets wel of niet waar is. Bij m'n seminaar macro-economie kreeg ik namelijk wel mee dat het over inflatie ging, maar had ik geen idee of hij het had over een goede of niet goede oplossing. Redelijk cruciaal.

Of de colleges dan wel te doen zijn? Ja, voor zo ver ik meekrijg wat ze zeggen en ik wakker ben tegen de tijd dat ze beginnen. Mijn colleges beginnen hier namelijk om 8 (!) uur in de ochtend. Ik weet dat er sommige mensen zijn die dit uur niet angstaanjagend vinden, maar voor iemand zoals ik, voor wie de dag niet voor 11 uur begint, is om 8 uur in college zitten, om kwart over 7 van huis, en om kwart over 6 de wekker, echt een hel. En nee het went niet. Ik heb namelijk van donderdag tot en met zondag weekend. En het nachtleven begint hier laat, dus het ritme van de week is er na elk weekend weer uit. En in tegenstelling tot Nederland, word je hier bij elk college verwacht, is aanwezigheid verplicht en meedoen ook. Aangezien je hier in klasjes van maximaal 20 studenten zit, zijn die verplichtingen moeilijk te ontduiken.

Hoe is de universiteit? Een hele verademing vergeleken met de RuG. In een land waar niets goed geregeld lijkt, plannen een vies woord is en de economie werkelijk door een 4 jarige beter zou geleid worden, is het bijzonder om te zien dat op Universidad Austral, het beter geregeld is dan in
Nederland. Een privé-universiteit heeft zo haar voordelen. Zo is ons international office hier louter gericht op ons voorzien van advies, het regelen van alles wat nodig mag zijn of gewoon voor de gezelligheid. Wil je skiën? Het hoofd van het io gaat op zoek naar goede overnachtingen, vluchten en mogelijke locaties. Polo wedstrijd kijken? Geen probleem, kan geregeld worden. Kopje koffie in de pauze? Kan allemaal. Als ik dat vergelijk met hoe ik in Nederland sommige zaken moest regelen, is dit wel een immense luxe. Mag ook wel. De roddels in de wandelgang gelovend, is dit de duurste universiteit van Buenos Aires. En als je binnenkomt is het niet moeilijk te geloven. Een grote brede trap leid je naar de hal, waar een gigantische kroonluchter hangt, ornamenten in de muur zitten en goud overal glinstert.    

Heb ik het met al die vroege lessen, taalbarriere dan wel naar m'n zin? Ik kan me geen betere bestemming bedenken. De universiteit is klein, waardoor het aantal internationale studenten laag is. Dit houdt in dat we elkaar zo goed als allemaal kennen. Daarnaast kon ik me niet inhouden en ben ik hier een commissie gaan doen bij Argentina for ALL. Een organisatie die internationale studenten wilt integreren met Argentijnen. Door middel van reisjes, activiteiten, sport etc. Ik zit in het arte y cultura team, en organiseer uitstapjes naar theaters, danslessen, concerten etc. Een top manier om m'n Spaans te verbeteren, want het meerendeel van de organisatie is Argentijn / spreekt vloeiend Spaans. 

Als laatste, regelmatig wordt me gevraagd, hoe is je huis? Toen ik naar BsAs kwam moest en zou ik in Palermo gaan wonen. Overal lees je dat dit dé hotspot van BsAs is. Uiteraard heb ik een huis in Palermo gevonden. In Hollywood wel te verstaan. Een uitgebreide uitleg over waarom Palermo de meest fantastische wijk van BsAs is, laat ik jullie nog even op wachten. De wijk verdient een degelijke uitleg. Mijn huisgenoten hier zijn te verdelen in twee kampen: Frans of Duits. En ik. Dus mocht ik de behoefte hebben om m'n Frans op te krikken, dan heb ik daar alle mogelijkheden toe. Fransen spreken namelijk buiten Frankrijk ook alleen maar Frans. 
Dus, samenvattend, m'n Spaans kan nog wel een opsteker gebruiken, maar als ze keurig ABS spreken, gaat het me prima af. De uni is top geregeld, alleen komt de verplichte aanwezigheid me de keel uit. De vakken zijn interessant, de mensen super leuk en ik houd me verder vooral bezig met het ontdekken en leven van het Argentijnse leven. Dus ja, ik heb het hier reuze naar m'n zin, en de tijd gaat me veel te snel.